Λίγα λόγια για την κλιματική αλλαγή

Κατά την ιστορία της Γης, το κλίμα έχει αλλάξει. Μόλις τα τελευταία 650.000 χρόνια έχουν υπάρξει επτά κύκλοι παγετωνικής ανάπτυξης και υποχώρησης. Το απότομο τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων πριν από περίπου 11.700 χρόνια σηματοδοτεί την αρχή της σύγχρονης κλιματικής εποχής – και του ανθρώπινου πολιτισμού. Οι περισσότερες από αυτές τις κλιματικές αλλαγές αποδίδονταν σε πολύ μικρές διακυμάνσεις στην τροχιά της Γης που αλλάζουν την ποσότητα της ηλιακής ενέργειας που λαμβάνει ο πλανήτης μας.
Η τρέχουσα τάση αύξησης της θερμοκρασίας έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι το μεγαλύτερο μέρος της είναι αποτέλεσμα ανθρώπινης δραστηριότητας από τα μέσα του 20ου αιώνα και προχωρά με ρυθμό που είναι άνευ προηγουμένου εδώ και χιλιετίες.
Δορυφόροι σε τροχιά γύρω από τη Γη και άλλες τεχνολογικές εξελίξεις, έχουν επιτρέψει στους επιστήμονες να δουν τη συνολική εικόνα, συλλέγοντας πολλούς διαφορετικούς τύπους πληροφοριών για τον πλανήτη και το κλίμα σε παγκόσμια κλίμακα. Αυτό το σύνολο δεδομένων, που συλλέγονται εδώ και πολλά χρόνια, αποκαλύπτει τα σημάδια ενός μεταβαλλόμενου κλίματος.
Στα μέσα του 19ου αιώνα καταδείχθηκε η θερμοπαγιδική φύση του διοξειδίου του άνθρακα και άλλων αερίων. Η ιδιότητά τους να επηρεάζουν τη μεταφορά υπέρυθρης ενέργειας μέσω της ατμόσφαιρας είναι η επιστημονική βάση πολλών οργάνων που έχει εκτοξεύσει η Αμερικανική NASA. Δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία ότι τα αυξημένα επίπεδα αερίων του θερμοκηπίου κάνουν τη Γη να θερμαίνεται.
Οι πυρήνες πάγου που προέρχονται από τη Γροιλανδία, την Ανταρκτική και τους παγετώνες των βουνών δείχνουν ότι το κλίμα της Γης επηρεάζεται από την αύξηση των αερίων θερμοκηπίου. Στοιχεία από την αρχαιότητα μπορούν επίσης να βρεθούν σε δακτυλίους δέντρων, ιζήματα ωκεανών, κοραλλιογενείς υφάλους και στρώματα ιζηματογενών πετρωμάτων. Αυτό το αρχαίο (παλαιοκλιματικό) στοιχείο αποκαλύπτει ότι η τρέχουσα θέρμανση συμβαίνει περίπου δέκα φορές ταχύτερα από το μέσο ρυθμό αύξησης της θερμοκρασίας της εποχής των παγετώνων. Η παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα από ανθρώπινες δραστηριότητες αυξάνεται πάνω από 250 φορές γρηγορότερα, από ότι από φυσικές πηγές, μετά την τελευταία εποχή των παγετώνων.
Τα στοιχεία για την ταχεία κλιματική αλλαγή είναι επιτακτικά:
Αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας
Η μέση θερμοκρασία της επιφάνειας του πλανήτη έχει αυξηθεί περίπου 1,18 βαθμούς C από τα τέλη του 19ου αιώνα, μια αλλαγή που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις αυξημένες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα και σε άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες. Το μεγαλύτερο μέρος της αύξησης της θερμοκρασίας συνέβη τα τελευταία 40 χρόνια, με τα επτά πιο πρόσφατα χρόνια να είναι τα θερμότερα. Τα έτη 2016 και 2020 είναι τα θερμότερα που έχουν καταγραφεί.
Αύξηση θερμοκρασίας ωκεανών
Ο ωκεανός έχει απορροφήσει μεγάλο μέρος αυτής της αυξημένης θερμότητας. Τα ανώτερα 100 μέτρα του ωκεανού δείχνουν αύξηση θερμοκρασίας πάνω από 0,33 βαθμούς C από το 1969. Η Γη αποθηκεύει το 90% της επιπλέον ενέργειας στον ωκεανό.
Συρρίκνωση πολικών στρωμάτων πάγου
Η μάζα των στρωμάτων πάγου της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής έχει μειωθεί. Τα στοιχεία από το πείραμα ανάκτησης βαρύτητας και κλίματος της NASA δείχνουν ότι η Γροιλανδία έχανε κατά μέσο όρο 279 δισεκατομμύρια τόνους πάγου ετησίως, μεταξύ 1993 και 2019, ενώ η Ανταρκτική έχανε περίπου 148 δισεκατομμύρια τόνους πάγου ετησίως.
Υποχώρηση παγετώνων
Οι παγετώνες υποχωρούν σχεδόν παντού σε όλο τον κόσμο: συμπεριλαμβανομένων των Άλπεων, των Ιμαλαΐων, των Άνδεων, των Βραχωδών Ορέων, της Αλάσκας και της Αφρικής.
Μειωμένη χιονοκάλυψη
Δεδομένα από δορυφόρους δείχνουν ότι η ποσότητα της ανοιξιάτικης χιονοκάλυψης στο Βόρειο Ημισφαίριο έχει μειωθεί τις τελευταίες πέντε δεκαετίες και το χιόνι λιώνει γρηγορότερα.
Άνοδος της στάθμης της θάλασσας
Η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας αυξήθηκε περίπου 20 εκατοστά τον περασμένο αιώνα. Το ποσοστό των τελευταίων δύο δεκαετιών, ωστόσο, είναι σχεδόν διπλάσιο από αυτό του περασμένου αιώνα και επιταχύνεται ελαφρώς κάθε χρόνο.
Μείωση των πάγων της Αρκτικής θάλασσας
Τόσο η έκταση όσο και το πάχος του πάγου της Αρκτικής θάλασσας έχουν μειωθεί ραγδαία τις τελευταίες δεκαετίες.
Ακραία καιρικά φαινόμενα
Ο αριθμός των ακραία ζεστών καιρικών φαινομένων στις Ηνωμένες Πολιτείες αυξάνεται, ενώ ο αριθμός των ακραία ψυχρών καιρικών φαινομένων μειώνεται, από το 1950. Επίσης, στις ΗΠΑ έχει υπάρξει αυξανόμενος αριθμός έντονων βροχοπτώσεων.
Οξίνιση των ωκεανών
Από την αρχή της Βιομηχανικής Επανάστασης, η οξύτητα των επιφανειακών ωκεάνιων υδάτων έχει αυξηθεί κατά περίπου 30%. Αυτή η αύξηση είναι το αποτέλεσμα της αύξησης της ανθρωπογενούς παραγωγής διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα και ως εκ τούτου της αύξησης της απορρόφησής του από τον ωκεανό. Ο ωκεανός έχει απορροφήσει μεταξύ 20% και 30% των συνολικών ανθρωπογενών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα τις τελευταίες δεκαετίες (7,2 έως 10,8 δισεκατομμύρια μετρικοί τόνοι ετησίως).
Πηγές:
- https://ypen.gov.gr/perivallon/klimatiki-allagi/
- https://climate.nasa.gov/
- https://www.ipcc.ch/report/ar5/syr/
- https://ypen.gov.gr/perivallon/klimatiki-allagi/ektheseis-kai-yfistameni-katastasi/etisies-ethnikes-apografes-aerion-tou-thermokipiouatth-apo-to-2005/
- https://www.esa.int/SPECIALS/Eduspace_Global_GR/SEM05IIRPGG_0.html
Leave a Reply